my dear
عزیزم لطفا به کار من کاری نداشته باش. همین که حضورت رو حس می‌کنم حالم به هم میخوره. چقدر باید تحقیر بشی تا بفهمی که هر کی نشناستت من خوب میشناسمت؟ خود خرتم میدونی که عزیز من نیستی. این واژه منتهی علیه بی تفاوتیم رو نشون میده. در اون حد که بنده‌های خدا عزیز‌های خدا هستن تو هم عزیز منی. ترجیح میدم بمیری تا زنده باشی چون مغزم رو حرومت نمیکنم. تمثال حماقت کم دیدم تو ایران که حالا تو رو هم باید تحمل کنم؟ عزیزم تو جیگرمی ولی یادت نره برا من یه موجود خنثی هستی بس که حماقتت جلو جنسیتت رو گرفته. آره با خود خودتما شک نکن. جوابی هم نده فقط خفه شو. چقدر این فحش رو دوست دارم. اینها نشانه‌هایی از یک دوستی پایداره من و تو همیشه میتونیم با هم دوست باشیم چون تو برا من ارزشی نداری که بخوام با احساساتم بهت ضربه بزنم. همیشه در کنار من جات امن خواهد بود. پس میتونی اینجا بمونی و بفهمی که امن‌ترین جای دنیا جایی نیست که تو دوست داری باشی، جایی هست که کسی به کارت کار نداشته باشه و بذاره تو تفکرات سطحی خودت وول بخوری. و هنوز به لای پات فکر کنی. بعد از ۳ دهه از زندگی گیاهوارت در یک کلمه بگم که باید به اون روزی که ما همدیگه رو دیدیم شاشید بعدشم با بلیچ ضد عفونیش کرد. چون هیچی مثل ویتکس منو یاد خونه تکونی نمیندازه، یاد سال نو. یاد کثافتی که توش وول میخوردم و نمیدونستم. هیچی هم مثل شاش نمیتونه باعث آرامش خاطرم بشه. مخم دیگه نمیکشه وگرنه بهت بیشتر انتقال میدادم حسم رو. انتخاب اینکه کی بشاشه رو به تو واگذار می‌کنم. شاید این یک کار رو بتونی درست انجام بدی بد از این که اشکالت رو گرفتم، و مسیر زندگیت تغییر مثبت کرد
دوست من حالا فهمیدی که من چقدر قابل اعتمادم؟ دلیلش اینه که بهت هیچ اعتمادی ندارم. اقلا اینو میدونی در مورد من که، من از رفقای نادونت بهترم پس به دشمنی با من افتخار کن بشر جان.
0 نظر
ارسال یک نظر