باید با بوی گل سرخ رفت جایی دلبازتر از کوچه ها
مثل یکی رهگذر از کوچه ها می گذرم هر سحر از کوچه ها
آی نسیم سحری ، صبرکن ما را باخود ببر از کوچه ها
دلتنگم دلتنگ از خانه ها وز معبر، از گذر، از کوچه ها
آی نسیم سحری ، صبرکن ما را باخود ببر از کوچه ها
باید پل زد به خیابان عشق یک شب آسیمه سر از کوچه ها
باید با بوی گل سرخ رفت جایی دلبازتر از کوچه ها
آی نسیم سحری ، صبرکن ما را باخود ببر از کوچه ها
فردا مهمان شقایق شوم بگذرم امشب اگر از کوچه ها
فرجامم، دامنه ی دشت هاست خواهم رفت آخر از کوچه ها
آی نسیم سحری ، صبرکن ما را باخود ببر از کوچه ها
0 نظر
ارسال یک نظر