To My Friend Whom I Don't Get to See: 2010

http://www.youtube.com/watch?v=5iDPw_qjhtM

Mmmm better...mmm better...
Absolutely no one that knows me better
No one that can make me feel sooo goooood
How did we stay so long together?
When everybody, everybody said we never would
And just when I, I start to think they're right
That love has died...

[Chorus]
There you go making my heart beat again,
Heart beat again,
Heart beat again
There you go making me feel like a kid
Won't you do it and do it one time?
There you go pulling me right back in,
Right back in,
Right back in
And I know-oo I'm never letting this go-ooo

I'm stuck on you
Whutooo whutooo
Stuck like glue
You and me baby we're stuck like glue
Whutooo whutooo
Stuck like glue
You and me baby we're stuck like glue

Some days I don't feel like trying
Some days you know I wanna just give up
When it doesn't matter who's right, fight about it all night
Had enough
You give me that look
"I'm sorry baby let's make up"
You do that thing that makes me laugh
And just like that...

[Chorus]
There you go making my heart beat again,
Heart beat again,
Heart beat again
There you go making me feel like a kid
Won't you do it and do it one time
There you go pulling me right back in,
Right back in,
Right back in
And I know-oo I'm never letting this go-ooo

I'm stuck on you
Whutooo whutooo
Stuck like glue
You and me baby we're stuck like glue
Whutooo whutooo
Stuck like glue
You and me baby were stuck like glue

Whutooo Whutoo

You almost stay out, too stuck together from the ATL
Whutooo Whutoo
Feeling kinda sick?
Just a spoon full of sugar make it better real quick

I say
Whutooo Whutoo
Whatcha gonna do with that?
Whutooo Whutoo
Come on over here with that
Sugar sticky sweet stuff
Come on give me that stuff
Everybody wants some
Melodies that get stuck

Up in your head
Whutooo whutooo

Up in your head
Whutooo whutooo

Up in your head
Whutooo whutooo

Up in your head
Whutooo whutooo
Whuthoo whutooo
Stuck like glue
You and me together, say, it's all I wanna do
I said

[Chorus]
There you go making my heart beat again,
Heart beat again,
Heart beat again
There you go making me feel like a kid
Won't you do it and do it one time
There you go pulling me right back in,
Right back in,
Right back in
And I know-oo I'm never letting this go-ooo

There you go making my heart beat again,
Heart beat again,
Heart beat again
There you go making me feel like a kid
Won't you do it and do it one time
There you go pulling me right back in,
Right back in,
Right back in
And I know-oo I'm never letting this go-ooo
I'm stuck on you

Whutooo whutooo
Stuck like glue
You and me baby we're stuck like glue
Whutooo whutooo
Stuck like glue
You and me baby were stuck like glue
Whutooo whutooo
Stuck like glue
You and me baby we're stuck like glue

[+/-]

اتاق دکتر

کاریکاتور آلبرت اینشتین رو که خود جواد علیزاده برام به اسم خودم امضا کرده بود، زدم رو در کمد تو اتاقش. کامپیوتر رو راه انداختم. شاید فکر می‌کردم که اگه یه آدم پیدا بشه که مثل اینشتین باهوش باشه و خوش اخلاق، باید فقط تو کاریکاتور جواد پیداش کرد. ولی‌ دکتر خودش تجسم کامل اون شخصی‌ بود که شاید من تو آرزو هام برای یک استاد راهنما در اون حد مهربون و با سواد تصورش نمیکردم. شاید با من خیلی‌ مهربون بود، چون سطح متفاوت رابطه‌ام با اون رو میدیدم. خیلی‌‌ها میگفتن تو خیلی‌ خوب مخ دکتر لوکس رو زادی ولی‌ من واقعا باراش احترام قائل بودم چون تعریفی که از یک انسان داشتم و خودم هیچوقت نتونسته بودم بهشون برسم رو تو اون میدیدم.

یک بار در مورد کریسمس صحبت کردیم باهاش و خیلی‌ با قامتی بر افراشته در مورد این که عید واقعیی‌ باید زمانی‌ باشه که طول روز شروع میکنه به بیشتر شدن باشه نه اول بهار، و جالب بود اینکه من گفتم خیلی‌ جالبه اینطوری هم میشه فکر کرد و اون گفت نه اصلش باید این باشه.

یادم میاد چند تا از این دانشجو‌ها رو دعوا میکرد که چرا تحقیقاتتون پیش نمیره و اونا هم دلایل خاص خودشون رو داشتند و البته حق هم با دانشجو‌ها بود ولی‌ وقتی‌ دکتر عصبانی‌ میشد میترسیدند بهش بگن چرا، جواد شریفی یکیشون بود. دفعهٔ بعد من به جواد گفتم چرا نمیگی بهش؟ گفت میترسم بیشتر دعوام بکنه گفتم نه اصلا خیلی‌ دکتر منطقیه. دقیقا هم همین شد به دکتر گفتیم که چرا این کار شدنی نیست و خیلی‌ جالب و سریع قبول کرد و دوباره با همون لبخندش سرشو به طرفی‌ کجع کرد و گفت شما درست میگید.

وقتی‌ براش یه داستانی تعریف میکردی چنان لبخند عمیقی بهت میزد که خودتم نمی‌فهمیدی چرا دکتر انقدر خوشحاله. بعضی‌ وقتا که میخندید نفسش بند میومد از ذوق خنده منم به خنده می‌گفتم من بارا دکتر نگرانم یه وقت خفه نشه انقدر میخنده. از اینکه جک بگم دکتر بخنده کلی‌ ذوق می‌کردم.

موقعیی‌ که اون سی‌دی هاش رو میذاشت تو کامپیوتر سر کلاس یه فولدر هم به اسم من بود تو اون لیست نیو فولدر‌های چندگانه ‌اش. بچه‌ها میگفتن اسم تو اینجا چی‌ کار میکنه، گفتم لابد از رو دسکتاپ همه رو کپی‌ کرده.

اون موقع یه سریال انیمه نگاه می‌کردم و عکسش‌ رو گذشته بودم دسکتاپ وال پیپر. قشنگ معلوم بود دکتر خیلی‌ خوشش اومده بود. شاید به خاطر این بود که میدید زیاد اهل سانسور کردن نیستم جلوش و از اینکه کارتن ببینم و اون بدونه ترسی‌ ندارم.

ملت هی‌ براش کتاب، نامه و پایان نامه میاوردن و اون هم ساده‌ترین کار رو میکرد همه رو میذاشت رو هم. ما کلی‌ مشکل داشتیم که آشغالا رو بریزیم بیرون از اتاقش. ۲ تا کمد از آزمایشگاه کنترل آوردم پایین و تز‌‌ها رو که ردیف رو هم تا سقف رفته بود گذشتم تو اون ۲ تا کمد. پرینترش رو خودم آوردم و یادمه گفت منم یه زمانی‌ ۱۰۰ کیلو بودم زورم مثل شما زیاد بود ولی‌ این کار رو نکنین پرینتر به این گندگی رو یه نفری نیارین.یه بار بعدش منو دید، گفت این کار شما باعث خیلی‌ کمک به من و دانشجو‌ها شده، هر کسی‌ هر پایان نامه‌ای رو میخواد من زود پیدا می‌تونم بکنم، گفتم دکتر من که گفتم کمد خیلی‌ بهتره :)

سال ۸۵، ۱۴ شهریور رفتم بهش گفتم، دکتر امروز روز تولّد شماست؟ گفت بله شما از کجا میدونی‌؟ گفتم فضولی کردم تو یکی‌ از رزومه‌ها دیدم، امروز روز تولّد من هم هست. براتون کمربند خریدم امتحان کنین ببینین خوبه یا نه. گفت اول بیاین تو با هم جشن بگیریم امروز رو. برام نسکافه ریخت و گفت شما تقریبا نصف من سنّ دارین و حتی کمتر. گفتم اره دکتر ۴ ۵ سال دیگه میشم نصفتون (ولی‌ هیچوقت سنّم به نصف سن دکتر نرسید).

از همه جالب تر امضا کردنش بود. هر چیزی میخواستی برات امضا میکرد بدون اینکه نگاه کنه روش چی‌ نوشتی‌، اعتمادش زیاد بود به بچه ها.

یه بار روز ۵امّ عید رفتم دانشگاه سال آخر بود که کار کنم و دیدمش. خیلی‌ خوشش اومد دید من و جمالی وسط عید هم اومدیم دانشگاه، اون آزمایشگاه گله گشاد کنترل یکی‌ از بهترین دوران زندگی‌ من بود با احمد پورصابری و شیرانی و علی‌ اسکندری و امیرحسین.

دکتر به شبکه اعتقادی نداشت، همیشه میگفت اکانت میهمان ایجاد کنین رو همهٔ کامپیوتر ها، یه روز صبح ظاهراً رفته دانشگاه دیده هیچ کامپیوتر‌ای اکانت میهمان نداره، شاکی‌ شده نصف ملت رو انداخت بیرون، من شانس آوردم رو کامپیوتر من اکانت میهمان بود. جالب بود اونروز که منو دید کلی‌ تحویل گرفت.

[+/-]

کارو لوکس

مدت طولانی‌ می‌شه که من اصلا دیگه تو بلاگم فارسی‌ ننوشتم. دلیلش رو نمیدونم چیه، شاید دیگه مثل قبل مخم کار نمیکرد یا شاید انقدر احساسات درگیرم کرده بود که مجبور بودم اول با خودم کنار بیام و وقتی‌ از خلوص افکارم اطمینان حاصل کردم اینجا بنویسم. هر چی‌ که بود مدت طولانی‌‌ای بود.

به محض این که وارد دانشکده شدم، رفتم سراغ عکس اعضای هیأت علمی‌ دانشگاه و از بالا لیست فول پروفسور‌ها رو دیدم و اومدم پایین. اسم عجیب کارو لوکس رو دیدم و همچنین عکسش‌ رو. وقتی‌ اولین بار با خودش رو به رو شدم با عکسش‌ خیلی‌ فرق داشت. لبخندی که همیشه رو لبش بود با دیدن یه آدم غریبه کشش جالبی‌ ایجاد میکنه، مخصوصاً اگه با فرهنگ غرب آشنا نباشی‌. با خودم گفتم جالبه که همه هر چی‌ با سواد تر میشن خودشون رو بیشتر میگیرن ولی‌ این پروفسور تمام به من‌ای که اصلا نمیشناسه لبخند میزانه. تو قطب علمی‌ کنترل با آزمایشگاه به اون بزرگی‌ خیلی‌ ساده میره و میاد. با خودم گفتم من که سخت افزار خوندم خدا کنه یه جوری بتونم شاگرد این بشم مخصوصاً این که درس کنترل خطّی رو خیلی‌ دوست داشتم و اون درس دید من رو نسبت به زندگی‌ تغییر داده بود.

یک سال گذشت از اون روز که رفتم و با دکتر لوکس صحبت کردم در مورد این که دارم سخت افزار هوشمند رو به عنوان موضوع تزم میگیرم و نظرش چی‌ هست. یادمه که گفت "من باید برم بیرون الان" و منم گفتم خوب باهات راه میام و تا خیابون امیرآباد و سر گیشا باهاش پیاده رفتم و حرف زدم. دفعهٔ بعد رفتم گفتم من همین موضوع رو میخوام بردارم، گفت تو که یه بار بیشتر با من حرف نزدی ؟ گفتم باشه خوب میخوای نظراتم و دیدم رو بگم؟ باهاش حرف زدم و گفتم که یه بار تو تلویزیون در مورد کار ترکیبی‌ ربات‌های ساده برنامه ریزی شده چی‌ دیدم و چقدر برام جالب بوده. من اصلا باهاش درسی‌ نگرفته بودم ولی‌ بعد‌ها که درسش رو گرفتم فهمیدم این یکی‌ از مثال‌های مورد علاقش بود. دلیل این که خوب باهاش ارتباط برقرار می‌کردم ۳ چیز بود.

اول این که دکتر فخرایی از من چند سوال خیلی‌ عمیق در مورد شبکه عصبی پرسیده بود و من خیلی‌ دنبال عا‌ جواب گشتم و پیدا نکردم و کس دیگه هم نمیدونست و من هم نفهمیده بودم آخر جواب اون سوالات رو، سر کلاس اون س`ل رو پرسیدم ووو خیلی‌ دکتر خوشش اومد و گفت این دقیقا همون سوال‌ای هست که من انتظار دارم یکی‌ بپرسه، و جوابش رو داد. سر کلاس همیشه به کسی‌ نگاه میکرد که بیشتر از همه میشناختش، من مجبور بودم ۱ ساعت ونیم به چشاش نگاه کنم چون اون همش کسی‌ رو نگا میکرد که میشناخت.

دوم این که متاسفانه یا خوشبختانه من اگه از کسی‌ خوشم بیاد یا بدم بیاد ۲ سوت ابراز می‌کنم تو طرز برخوردم باهاش، من از دکتر لوکس به خاطره اخلاقش خوشم میومد و خیلی‌ وقت‌ها که حرفشو نمی‌فهمیدم اعتماد می‌کردم به این که اگه وقفهٔ ایجاد کنم تو حرفاش ناراحت نمی‌شه. خیلی‌ اوقات بهش می‌گفتم که به نظرم حرفش جور در نمیاد و نمیترسیدم از واکنش احتمالیش. دکتر زود عصبانی میشد اگه جلوش رو نمیگرفتی و همون موقع توضیح بهش نمیدادی که تفاوت در کجاست.

شاید مهم ترینش این بود که (البته بد‌ها فهمیدم) تولدمون تو یه روز بود و ما شبیه هم بودیم از نظر ستاره شناسی‌ لابد.

بهش گفتم که من کامپیوتر ندارم، اون هم که مرتب نبود هیچوقت یه پیسی خریده بود و هنوز راه ننداخته بود. گفت برو خوب تو اتاق من، من هم گفتم من که کلید ندارم، با همون لبخندش سرشو به طرفی‌ کجع کرد و گفت خوب برو کپی‌ بگیر. یادم میاد که اولین بار که رفتم اون تو از بس خاک رفت تو دهنم، دهنم پر از خاک شد. ۶ هزار تومن دادم به مستخدم‌ها و اتاقشو کامل تمیز کردیم و بعدش کامپیوتر رو راه انداختیم. خلاصه بد از ۶ ۷ ماه اومدم بیرون از اونجا ولی‌ یادم میاد که بچه‌ها حتی یه بار اومدن سیگار کشیده بودند اون تو و دکتر وارد شد ولی‌ چیزی نگفت.

[+/-]

To My Friend Whom I Don't Get to See

Invincible Team, Zero Accepted Goals

There you go making my heart beat again

غریب را دل سرگشته با وطن باشد

20KG of FAT TRIMMED OF MY BODY

Overcast Autumn

Final Shot

Starry night

You take back what's been taken

اتاق دکتر

کارو لوکس

Losing Family

Shall I stay here at the Zoo, Or Should I go and change my point of view ?

UT comencement Day 2010

Wave it Baby

breakeven

Good listeners are Rare

CHANCES

Guantanamera

You are beautiful, but you are empty

Something's different

You and I Both

وبلاگ دوستان

فهرست تاریخی

“The night is bright, with a starlit sky, I sit and think, as time passes by. Oh starry night, with a moonlit sky, take me away, and tell me why. Give me a reason, for love's end, give me a reason, for why I lost a friend. I sit and think, all night l”

var postdate = '۱۳۸۹/۰۸/۲۷'; gParsiLongFormat = false; document.write(ToPersianDate(new Date(postdate))); gParsiLongFormat = false;

var postdate = '۱۳۸۹/۰۸/۲۲'; gParsiLongFormat = false; document.write(ToPersianDate(new Date(postdate))); gParsiLongFormat = false;

var postdate = '۱۳۸۹/۰۸/۱۹'; gParsiLongFormat = false; document.write(ToPersianDate(new Date(postdate))); gParsiLongFormat = false;

var postdate = '۱۳۸۹/۰۷/۲۸'; gParsiLongFormat = false; document.write(ToPersianDate(new Date(postdate))); gParsiLongFormat = false;

var postdate = '۱۳۸۹/۰۶/۳۰'; gParsiLongFormat = false; document.write(ToPersianDate(new Date(postdate))); gParsiLongFormat = false;

var postdate = '۱۳۸۹/۰۶/۲۲'; gParsiLongFormat = false; document.write(ToPersianDate(new Date(postdate))); gParsiLongFormat = false;

var postdate = '۱۳۸۹/۰۶/۲۱'; gParsiLongFormat = false; document.write(ToPersianDate(new Date(postdate))); gParsiLongFormat = false;

var postdate = '۱۳۸۹/۰۶/۰۷'; gParsiLongFormat = false; document.write(ToPersianDate(new Date(postdate))); gParsiLongFormat = false;

var postdate = '۱۳۸۹/۰۴/۲۰'; gParsiLongFormat = false; document.write(ToPersianDate(new Date(postdate))); gParsiLongFormat = false;

var postdate = '۱۳۸۹/۰۴/۱۹'; gParsiLongFormat = false; document.write(ToPersianDate(new Date(postdate))); gParsiLongFormat = false;

var postdate = '۱۳۸۹/۰۴/۱۴'; gParsiLongFormat = false; document.write(ToPersianDate(new Date(postdate))); gParsiLongFormat = false;

var postdate = '۱۳۸۹/۰۳/۲۵'; gParsiLongFormat = false; document.write(ToPersianDate(new Date(postdate))); gParsiLongFormat = false;

var postdate = '۱۳۸۹/۰۳/۲۱'; gParsiLongFormat = false; document.write(ToPersianDate(new Date(postdate))); gParsiLongFormat = false;

var postdate = '۱۳۸۹/۰۳/۱۷'; gParsiLongFormat = false; document.write(ToPersianDate(new Date(postdate))); gParsiLongFormat = false;

var postdate = '۱۳۸۹/۰۳/۱۵'; gParsiLongFormat = false; document.write(ToPersianDate(new Date(postdate))); gParsiLongFormat = false;

var postdate = '۱۳۸۹/۰۳/۰۴'; gParsiLongFormat = false; document.write(ToPersianDate(new Date(postdate))); gParsiLongFormat = false;

var postdate = '۱۳۸۹/۰۲/۱۶'; gParsiLongFormat = false; document.write(ToPersianDate(new Date(postdate))); gParsiLongFormat = false;

var postdate = '۱۳۸۹/۰۱/۲۶'; gParsiLongFormat = false; document.write(ToPersianDate(new Date(postdate))); gParsiLongFormat = false;

var postdate = '۱۳۸۹/۰۱/۲۵'; gParsiLongFormat = false; document.write(ToPersianDate(new Date(postdate))); gParsiLongFormat = false;

var postdate = '۱۳۸۹/۰۱/۱۹'; gParsiLongFormat = false; document.write(ToPersianDate(new Date(postdate))); gParsiLongFormat = false;

وبلاگ دوستان

فهرست تاریخی